Czym jest "gwarancja"?
„Rękojmia za wady” i „gwarancja” nie są synonimami. Dziś poświęcamy
uwagę „gwarancji”.
Z czego wynika "gwarancja"?
Udzielenie gwarancji następuje
przez złożenie oświadczenia
gwarancyjnego[1];
to bowiem na jego podstawie dochodzi do powstania obowiązków gwaranta i odpowiadających im
odpowiednich uprawnień kupującego[2].
Obowiązki "gwaranta".
Ustawodawca tylko przykładowo
wskazuje, że obowiązek gwaranta może
polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie; w
oświadczeniu gwarancyjnym gwarant
może zastrzec również inne usługi[3].
Niemniej jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy
sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do
dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu
określonego w oświadczeniu gwarancyjnym[4].
Termin obowiązywania "gwarancji".
Co do zasady termin gwarancji wynosi dwa lata, licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana[5]. W oświadczeniu gwarancyjnym gwarant może zastrzec inny termin: dłuższy lub krótszy. Komentatorzy są zdania, że obowiązywanie gwarancji może zostać również odniesione do kryterium innego niż czas (i tytułem przykładu wskazują chociażby na przebieg pojazdu)[6].
Jeżeli w wykonaniu swoich
obowiązków gwarant dostarczył
uprawnionemu z gwarancji zamiast rzeczy wadliwej rzecz wolną od wad albo
dokonał istotnych napraw rzeczy objętej gwarancją,
termin gwarancji biegnie na nowo od chwili dostarczenia rzeczy wolnej od wad
lub zwrócenia rzeczy naprawionej. Jeżeli gwarant wymienił część rzeczy, tę
zasadę stosuje się odpowiednio do części wymienionej[7].
Natomiast „W przypadku wykonania przez kupującego przewidzianych w gwarancji
innych uprawnień niż roszczenie o wymianę rzeczy lub naprawę rzeczy lub w przypadku
innej niż istotnej naprawy rzeczy termin gwarancji ulega przedłużeniu o czas, w
ciągu którego wskutek wady rzeczy objętej gwarancją uprawniony z gwarancji nie
mógł z niej korzystać…”[8]
Treść "oświadczenia gwarancyjnego".
Oświadczenie gwarancyjne powinno zawierać:
- wyraźne stwierdzenie, że w przypadku braku zgodności rzeczy sprzedanej z umową kupującemu z mocy prawa przysługują środki ochrony prawnej ze strony i na koszt sprzedawcy oraz że gwarancja nie ma wpływu na te środki ochrony prawnej – chodzi zatem o środki ochrony prawnej przysługujące z tytułu „rękojmi za wady”;
- nazwę i adres gwaranta;
- opis procedury, której uprawniony ma przestrzegać, aby móc skorzystać z gwarancji;
- wskazanie rzeczy, których dotyczy gwarancja;
- warunki gwarancji[9].
Trzeba spostrzec, że uchybienie
powyższym wymaganiom nie wpływa na ważność oświadczenia gwarancyjnego i nie
pozbawia wynikających z niego uprawnień[10].
Zakres odpowiedzialności "gwaranta".
Co do zasady odpowiedzialność z tytułu gwarancji obejmuje tylko
wady powstałe z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy[11].
Innymi słowy z zasady, czyli gdy nie
zostanie odmiennie zastrzeżone, odpowiedzialność gwaranta jest wyłączona, gdy zostanie wykazane, że wady rzeczy
wynikają z przypadku, winy osoby trzeciej, niewłaściwego użytkowania rzeczy,
braku odpowiedniej konserwacji, nieprawidłowego korzystania lub obsługi[12].
Prawo żądania "dokumentu gwarancyjnego".
Uprawniony z gwarancji może żądać
od gwaranta wydania oświadczenia gwarancyjnego utrwalonego na papierze lub
innym trwałym nośniku[13].
"Gwarancja" a "rękojmia za wady".
Kupujący może wykonywać
uprawnienia z tytułu niezgodności rzeczy sprzedanej z umową niezależnie od
uprawnień wynikających z „gwarancji”[14].
Wykonanie uprawnień z gwarancji nie wpływa na odpowiedzialność sprzedawcy z
tytułu niezgodności rzeczy sprzedanej z umową[15].
W razie wykonywania przez kupującego uprawnień z „gwarancji” bieg terminu do
wykonania uprawnień z tytułu niezgodności rzeczy sprzedanej z umową ulega
zawieszeniu z dniem zawiadomienia sprzedawcy o wadzie i biegnie dalej od dnia
odmowy przez gwaranta wykonania obowiązków wynikających z gwarancji albo
bezskutecznego upływu czasu na ich wykonanie[16].
Amelia Konieczna - Bagińska
Miłosz Bagiński - Żyta
radcowie prawni
[1] Art. 577 § 1 zd. 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[2]
Zob.: uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 22 września 2020 roku, wydanego w
sprawie
o sygnaturze akt I CSK 671/18.
[3] Art. 577 § 2 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[4] Art. 577 § 3 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[5] Art. 577 § 4 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[6] B. Gliniecki [w:] Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany, red. M. Balwicka – Szczyrba, A. Sylwestrzak, LEX/el. 2024, art. 577.
[7] Art. 581 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[8] Cytat za: D. Bierecki [w:] Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany, red. P. Nazaruk, LEX/el. 2024, art. 581. Zob. również: B. Gliniecki [w:] Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany, red. M. Balwicka – Szczyrba, A. Sylwestrzak, LEX/el. 2024, art. 581. Odnośnie do podstawy prawnej – art. 581 § 2 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[9] Art. 5771 § 2 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[10] Art. 5771 § 3 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[11] Art. 578 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[12] Zob.: uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 2 grudnia 2004 roku, wydanego w sprawie o sygnaturze akt I ACa 940/04. Zob. także: uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 21 maja 1999 roku, wydanego w sprawie o sygnaturze akt III CKN 253/98.
[13] Art. 5772 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[14] Art. 579 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[15] Art. 579 § 2 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.
[16] Art. 579 § 3 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny.